Αποσπάσματα & αποφθέγματα απο αγαπημένα βιβλία

 Πέμπτη 10/3/2011



 "Γράμμα σε μια Γυναίκα"- Σοφία Θωμοπούλου



"Ας αφήσουμε τους φτηνούς μελοδραματισμούς.Εγώ δε σου γράφω για να παινέψω τη δύναμη που έχεις μέσα σου, την υπομονή, την ευθύνη, τη διάθεση της προσφοράς και την αυτοθυσία σου.Αυτά θα τ΄αφήσω για τους ποιητές που με λόγια όμορφα κοιμίζουν τ' αυτιά σου -άντρες συνήθως που σου οφείλουν την ίδια τους τη ζωή -και για τους πολιτικούς που εκφωνούν δακρύβρεχτους λόγους, όταν όψιμα σε θυμούνται επ'ευκαιρία καμμιάς επετείου ή κυρίως στην προεκλογική τους εκστρατεία.

Εγώ θα σου μιλήσω έξω από τα δόντια,για τα λάθη σου,γι αυτά που σε πονούν και πολλές φορές αποφεύγεις να βλέπεις,για τα ελατώμματα σου κι αν δεν σ'αρέσει σταμάτα εδώ,μην προχωρήσεις στην επόμενη σειρά.
Νομίζεις ότι κάνεις κανένα κατόρθωμα που σιωπάς,που δε διεκδικείς όσα σου ανήκουν ;

Για να κρατήσεις έναν ανάξιο εραστή έμαθες να λες "ναι" σε όλα, όμως ξέχασες τις δικές σου επιθυμίες. Και μη μου δικαιολογηθείς ότι γυρνάει κουρασμένος απ'τη δουλειά και δεν αντέχει τη γκρίνια.

Κι εσύ δουλεύεις, στο όνομα μάλιστα μιας ψευδεπίγραφης ανεξαρτησίας δεν κάνεις τίποτα άλλο από το να δουλεύεις. Δουλειά το πρωί στο γραφείο ή στο μαγαζί,μετά δουλειά στο σπίτι,ύστερα το διάβασμα και ευθύνες των παιδιών και την άλλη μέρα τα ίδια.
Κι αν είσαι χωρισμένη,σου πετάει μια ψωροδιατροφή κι είναι εντάξει με τη συνείδησή του και με την κοινωνία. Εκείνος ξαναρχίζει τη ζωή του ,μπορεί κιόλας να παντρευτεί μια άλλη και να κάνει μαζί της καινούργια παιδιά και εσύ συμβιβάζεσαι στα ταπεινά και στα λίγα και πάλι λες "ναι" σ΄όποιο μεγαλόψυχο άντρα σου κάνει την τιμή να σε κοιτάξει. Χωρισμένη με ένα ή δυο παιδιά τι καλύτερο μπορείς να ελπίζεις πια, και ας είσαι μόνο τριάντα δύο ή τριάντα εφτά χρονών.

Και όταν κάποτε, φορτισμένη απ'τις αμέτρητες απιστίες του άντρα και των εραστών σου αποφασίζεις να εκδικηθείς και παίρνεις τη θέση εκείνης που πάντα μισούσες και γίνεσαι η ερωμένη κανενός γελοίου πανρεμένου, πάλι τι νομίζεις ότι πέτυχες ; Θα κτίσεις ευτυχία πάνω στη δυστυχία της άλλης; Καινούργιος πόνος και ρυτίδες και μαράζωμα σε περιμένει. Πάλι είσαι δεύτερη στη ζωή του, σε βλέπει όποτε μπορεί αυτός κι αν αρχίσεις να πιέζεις και να γίνεσαι ενοχλητική, σε παρατάει για να βρει κάτι πιο ανάλαφρο και σου πετάει και στα μούτρα ένα ηχηρό "άλλαξες! Δεν είσαι πια όπως πρώτα"
Τι άλλο να πω; Όσο δεν έχεις ίχνος αξιοπρέπειας,αυτοεκτίμησης και αυτοσεβασμού, εγώ δεν είμαι καθόλου περήφανη που έχω γεννηθεί γυναίκα .
Όσο αμελείς τον εαυτό σου και δεν βρίσκεις χρόνο για να κοιτάξεις τι γίνεται μέσα σου ,στην ψυχή σου,όσο αποφεύγεις να μάθεις ποια είσαι και τι θέλεις επιτέλους απ΄τη ζωή, να μην ξανακούσω απ'τα χείλη σου τη λέξη "αγαπώ".
Όχι,δεν αγαπάς ! Αφού δεν αγαπάς εσένα, κανέναν δεν είσαι άξια ν αγαπήσεις. Όλα τα κάνεις επειδή φοβάσαι,από ανασφάλεια και δειλία. Τις θυσίες,τις υποχωρήσεις, τα στραβά μάτια , τους συμβιβασμούς.
Δεν ξέρω πως σε λένε όμως είναι κρίμα. Οι έννοιες "ζωή", "ευτυχία", "χαρά", "ελπίδα", "σοφία", "ειρήνη", "αγάπη" είναι γένους θηλυκού, αλλά και γυναικεία ονόματα. Γιατί τα ντροπιάζεις, γιατί δεν προσπαθείς να σταθείς ανταξιά τους ;
Μην απαντήσεις στο γράμμα μου όσο θα παραμένεις η ίδια.
Θα το σκίσω χωρίς να το διαβάσω, γιατί φοβάμαι μην ξυπνήσεις μέσα μου εσένα."

 ********************************************************


 Ενα απόσπασμα απο το βιβλίο της Σοφίας Θωμοπούλου που όταν το διάβασα αναγνώρισα πολλές γνωστές μου -δυστυχώς- σε αυτήν την γυναίκα που απευθείνεται .... που για τον Α , Β λόγο ανέχονται καταστάσεις τις οποίες ούτε και οι ίδιες αντέχουν.
Και παραμένουν σε μια σχέση που ενω δεν τους αντιπροσωπεύει , δεν κάνουν και κατι για να φύγουν απο την μιζέρια και την δυστυχία! Παραμένουν , υπομένουν και απλά... γκρινιάζουν.

 Εχω δει και περιπτώσεις που ενω τελικά κάνουν το βήμα και δραπετεύουν απο την σχέση αυτή....δεν ειναι τόσο δυνατοί σαν χαρακτήρες και επειδή δεν τους αρέσει ο νεος τρόπος ζωής ,που στην περίπτωση που υπάρχει παιδί ,πέφτουν όλες οι ευθύνες πάνω στην γυναίκα, προτιμάνε να ξαναγυρίσουν στην δυστυχία...και να συνεχίσουν την γκρίνια!